Ostrzeżenie o wyzwalaczu: ten artykuł dotyczy przedstawień napaści na tle seksualnym w filmach.
Kino karmi się wizualną przyjemnością i od samego początku kino, podobnie jak inne formy sztuki, wykorzystywało kobiece ciało do wzmocnienia efektu wizualnego produktu końcowego. Nawet dzisiaj większość filmów głównego nurtu jest skierowana do męskiego spojrzenia.
Jak opisała feministyczna krytyczka filmowa Laura Mulvey w swoim przełomowym eseju:Wizualna przyjemność i kino narracyjneseksualna polityka spojrzenia sugeruje reifikację kobiet, aby dostosować się do męskiej skopofilii, czyli seksualnej przyjemności związanej ze spojrzeniem. Postać kobieca jest traktowana mniej jako agent, a bardziej jako przedmiot, który ma być oprawiony przez heteroseksualne męskie pożądanie.
Twoje własne uczucia, myśli i aspiracje są uważane za mniej ważne, chyba że są napędzane męskim pożądaniem. Media wizualne, już w pewnym sensie podglądacze, seksualizują kobiety, aby zaspokoić męską przyjemność podglądania.
Męskie spojrzenie może przybierać różne formy w mediach wizualnych, ale w głębi kobiety jest ważna w kadrze, nie ze względu na to, co robi lub czego chce, ale z powodu tego, co prowokuje w męskiej postaci i widzu. W tym sensie niezależne od niej działania mają niewielkie znaczenie. Ważny jest tutaj sposób, w jaki kamera ustawia kobiece ciało, co "Patrzeć' Natura.
Chociaż można argumentować, że zarówno męskie, jak i żeńskie ciała są uprzedmiotowione (Kinowe Uniwersum Marvelajest przykładem), nacisk na reprezentację kobiecych ciał, które mają być oglądane dla przyjemności seksualnej, wymaga podkreślenia. Nawet jeśli filmowcy przedstawiają złożone historie i motywacje postaci kobiecych, ich seksualizacja nadal ma pierwszeństwo.
Fakt, że musimy nazywać wściekłość, którą kobiety pokazują na ekranie, podobnie jak wiele innych etykiet, wściekłością kobiecą implikuje, jak się często zakłada, że wściekłość doświadczana przez kobiety, podobnie jak ich bohaterki, jest jednowymiarowa. Kobiece spojrzenie podkreśla różne niuanse tej wściekłości i jej konsekwencji, pozwalając na bardziej rozbudowane postacie kobiece, które mają coś więcej niż tylko ciała.
wracajmyWspaniałyfilmy, jak jedyna kobietamścicielW kobiecym filmie Avenger kamera skupia się na bohaterce, podkreślając zmysłowość jej ruchów poprzez sposób ułożenia jej ciała, sposób, w jaki kamera porusza się po niej i hiperseksualizuje ją w przeciwieństwie do jej męskich odpowiedników. Pomimo jej znaczenia i roli w fabule filmu, jej seksualizacja pozostaje w centrum uwagi.
Ten uprzedmiotawiający pogląd znajduje również odzwierciedlenie w filmowym przedstawieniu kobiecego gniewu. Na tej podstawie wiele filmów, które można postrzegać jako częściowo feministyczne i które skupiają się na kobietach jako centralnych postaciach z ich gniewem, nadal może odwoływać się do męskiego spojrzenia, jak ma to miejsce w przypadku Quentina Tarantino.zabić konto.
Motyw fantazji o zemście, w którym kobieta, która przeżyła coś głęboko traumatycznego, wpada w szał zemsty, choć satysfakcjonujący, nadal jest kształtowany przez męskie spojrzenie. Napaść na tle seksualnym jest często przedstawiana jako potężny czynnik motywujący do usprawiedliwienia skrajnej przemocy ze strony postaci kobiecej. Jednak przedstawienia takich napaści często przybierają ton podglądactwa, na przykład bardzo kontrowersyjne przedstawienia napaści na tle seksualnym w serialach telewizyjnych.Na wojnę o dwa trony.
Przeczytaj też:Kobieca wściekłość widziana męskim spojrzeniem: feministyczna krytyka Kill Billa Quentina Tarantino
W przeciwieństwie do odczłowieczającej natury męskiego spojrzenia, kobiece spojrzenie było często promowane jako alternatywa, która nie normalizuje seksualizacji kobiecych ciał. Mulvey spekulował, że kobiece spojrzenie nie jest po prostu odwróceniem roli męskiego spojrzenia, pokazywaniem i reifikacją męskich ciał, ale bardziej zniuansowaną eksploracją kobiecych uczuć i doświadczeń. Koncentruje się na kobietach i ich doświadczeniach z własną sprawczością, zamiast pozycjonować je jako bierne podmioty do obserwowania.
W tych ramach wywrotowy trop zemsty za gwałt pojawia się, gdy ogląda się go kobiecym okiem. Amerykański czarny thriller komediowy 2020 rokuobiecujący młody człowiek, początkowo stawia widzów twarzą w twarz z wszechobecną naturą przemocy seksualnej w naszej kulturze.
Ostrożnie obala mit „dobry chłopaki atakuje samą kulturę gwałtu, a nie tylko gwałciciela, wskazując, że każdy jest wspólnikiem. Film zmusza widzów do konfrontacji z własną akceptacją takiej kultury. Chociaż film przedstawia się jako thriller o zemście za gwałt, całkowicie odwraca oczekiwaną trajektorię takiego tropu.
Słowo gwałt nigdy nie pojawia się w filmie, jest jedynie zasugerowane przez eufemizm, który ma na celu zmniejszenie wpływu tej przemocy i zrzucenie winy na ofiary. Pastelowe palety, popowa muzyka i aroganckie dodatki kojarzące się z białą kobiecością zostały podkreślone eksploracją bólu i gniewu bohaterki.
Film odnosi się do związku gniewu bohatera z szaleństwem i sugeruje większą jasność myśli. Chociaż kończy się w dużej mierze niezadowalającą nutą, z niewielką nadzieją na odkupienie, nie zgadza się z pojęciem „Co cię nie zabije, to cię wzmocni. Zamiast tego przedstawia destabilizujące skutki przemocy seksualnej, spotęgowane przez otaczającą ją społeczną dwuznaczność, z różnych kobiecych perspektyw.
Mogę cię zniszczyć, to serial telewizyjny, który bada następstwa napaści na tle seksualnym oraz wynikający z nich gniew i ból. Spektakl zawiera elementy humoru i tajemnicy, starannie ujawniając różne relacje, jednocześnie dogłębnie przyglądając się, co to znaczy przetrwać napaść na tle seksualnym.
Eksploruj uzdrawiającą podróż, nie w sposób liniowy, ale po prostu łącząc elementy. Nieustannie próbuje się bagatelizować przemoc, zarówno z punktu widzenia bohatera, jak i widza, co odzwierciedla nasz dyskomfort z nią związany. Spektakl splata retrospekcje i fałszywe wspomnienia w chaotyczną formę opowiadania historii.
The Female Gaze spuszcza z ekranu sensację wściekłości jednej kobiety, odkrywając kipiący horror dyskryminacji ze względu na płeć i zbiorowe sankcje moralne nałożone na kobiece ciało. Zmiana wyglądu nie polega po prostu na wypełnieniu historii kobiecymi postaciami lub ignorowaniu kobiecych dygresji na ekranie. Jest to głębsze, empiryczne opracowanie kobiecego doświadczenia, które jest zdeterminowane społecznymi, moralnymi, prawnymi i patriarchalnymi nakazami skromności.
Choć można to skojarzyć z pojęciem niewiarygodnej narratorki, jest to efekt przetwarzania w czasie rzeczywistym wspomnień bohaterki i jej prób odkrycia prawdy o jej ataku. Ta chaotyczna forma opowiadania historii może sprawić, że widzowie zakwestionują wszystko, co zobaczą lub usłyszą. Odzwierciedla zamieszanie, z jakim borykają się główni bohaterowie, a także sposób, w jaki system prawny i media społecznościowe otaczające ocalałego z ataku analizują historie ocalałych i podważają ich doświadczenia.
Wściekłość i wściekłość bohatera, wraz z fantazjami o zemście, zanurzają się w większych i bardziej fundamentalnych pytaniach, takich jak: W jaki sposób ocalały odzyskuje poczucie autonomii? Jak idzie gojenie?
lub film nrBulbulużyj o tropo de "chudail' i odwraca go do góry nogami. Bada opresyjną naturę bengalskiej rodziny z kasty rządzącej i przemoc w małżeństwach dzieci.BulbulTo horror, ale horror nie dotyczy kobiety na wolności, która w szale wyskakuje z drzew, pozostawiając ślad ciał skąpanych w świetle krwistoczerwonego księżyca. Przerażeniem jest raczej przemoc i ujarzmienie, jakie patriarchalne społeczeństwo zadaje kobietom.
Film krok po kroku ostrożnie zdziera warstwy grozy ze splendoru rezydencji Zamindarów. Publiczność widzi fragmenty i może odczuwać ból bohatera z trzewnym przerażeniem w obliczu takiej przemocy.
Kobieca wściekłość w filmie jest często przedstawiana jako miara szaleństwa, która piętnuje rozwścieczonych złoczyńców. Ostatnio pojawiło się wiele różnych filmów, które eksplorują niuanse tego gatunku wściekłości. Na przykład,NH10YParyżWykorzystaj złość odczuwaną przez bohaterów z powodu niesprawiedliwości, której doznali, aby wzmocnić ich pozycję i namalować bardziej złożony obraz ich działań i charakteru.
historieYbyła narzeczona(pomimo wszystkich kontrowersji) przedstawia chłodniejszy, bardziej kontrolowany i bardziej wykalkulowany obraz tego gniewu, raczej wspomagając niż osłabiając intencje bohatera.
Fakt, że musimy nazywać wściekłość, którą kobiety pokazują na ekranie, podobnie jak wiele innych etykiet, wściekłością kobiecą implikuje, jak się często zakłada, że wściekłość doświadczana przez kobiety, podobnie jak ich bohaterki, jest jednowymiarowa. Kobiece spojrzenie wydobywa różne niuanse tej wściekłości i jej konsekwencji, pozwalając na bardziej rozbudowane postacie kobiece, które mają ich więcej niż ich ciała.
The Female Gaze spuszcza z ekranu sensację wściekłości jednej kobiety, odkrywając kipiący horror dyskryminacji ze względu na płeć i zbiorowe sankcje moralne nałożone na kobiece ciało. Zmiana wyglądu nie polega po prostu na wypełnieniu historii kobiecymi postaciami lub ignorowaniu kobiecych dygresji na ekranie. Jest to głębsze, empiryczne opracowanie kobiecego doświadczenia, które jest zdeterminowane społecznymi, moralnymi, prawnymi i patriarchalnymi nakazami skromności.
Przeczytaj też:Kobiece spojrzenie w popkulturze: zmiana perspektywy płci, gdy kobiety opowiadają historie
Wyróżniony obraz: Ritika Banerjee na rzecz feminizmu w Indiach